Messi – najlepszy w historii?

W ostatnią niedzielę doszło do historycznego wydarzenia – piłkarz FC Barcelony, Leo Messi, zdobył swoją 86 bramkę w roku, bijąc tym samym rekord legendarnego Gerda Müllera z 1972 roku. Jest to niewątpliwie wielki wyczyn – sam fakt, że przez 40 lat nikt nie był w stanie poprawić wyniku Niemca, choć w tym czasie oglądaliśmy na boiskach całego świata wielu wybitnych napastników, takich jak: Johan Cruyff, Ian Rush, Paolo Rossi, Gary Lineker,  Christo Stoiczkow, Marco van Basten, Andrij Szewczenko, Ronaldo (Brazylijczyk), Raúl, czy też Micheal Owen, jest najlepszym dowodem na to, jak trudno było tego dokonać. Dopiero filigranowy Argentyńczyk zdołał rzucić wyzwanie legendzie. Co warto podkreślić, Messi nie jest typem łowcy bramek. Tak naprawdę ciężko przypisać go do jednej konkretnej pozycji, gdyż często cofa się i pomaga rozgrywać akcję, zaliczając przy tym wiele asyst. Czy wobec powyższego, można pokusić się o stwierdzenie, że Leo jest najlepszym piłkarzem wszech czasów?

 

Jego indywidualne statystyki są fenomenalne. W 229 meczach w barwach swojego klubu zdobył 192 bramki. Jest jednym z czterech piłkarzy w historii – obok Johana Cruyffa, Michela Platiniego i Marco van Bastena – którzy trzy razy zostali uhonorowani „Złota Piłką” dla najlepszego piłkarza świata. O jego umiejętnościach strzeleckich świadczy nie tylko fakt zdobycia w 2012 roku 86 bramek, ale też liczne tytuły króla strzelców – czterokrotny w Champions League i dwukrotny w Primera División, jak również dwukrotne zdobycie „Złotego Buta” dla najlepszego strzelca roku na świecie. Indywidualnych nagród, które ma na swoim koncie jest znacznie więcej – tu wymieniłem te najważniejsze.

 

Żadne nagrody nie są jednak w stanie opisać wielkości tego zawodnika. To bez wątpienia kluczowy piłkarz FC Barcelony, którą poprowadził do piętnastu trofeów, w tym dwóch triumfów w Lidze Mistrzów i trzech mistrzostw Hiszpanii. Dzięki swojemu niesamowitemu zmysłowi taktycznemu jest w stanie wyjść poza sztywne ramy napastnika, czy też ofensywnego pomocnika i pełnić te dwie role na raz. Dzięki bajecznej technice mija rywali niczym słupki na treningu, zdobywając przy tym niezwykle efektowne gole. Nie tylko potrafi wykończyć akcję celnym strzałem (co wbrew pozorom nie jest takie łatwe – wystarczy popatrzeć tu na kilku naszych ligowych napastników), ale też sam – dzięki świetnemu przeglądowi pola i instynktowi do gry kombinacyjnej – kreuje okazje dla kolegów. Chociaż jest niski, umie strzelić bramkę głową. Nieobce są mu też gole z dystansu, czy też rzutu wolnego. Myślę, że śmiało można nazwać go graczem kompletnym.

 

Co godne pochwały, Messi cały czas się rozwija. Pokazuje dzięki temu, że talent to nie wszystko – ważna jest też ciężka praca. O ciągłym progresie Argentyńczyka świadczą nie tylko kolejne rekordy strzeleckie (50 goli w lidze w sezonie 2011/12, czy też 86 trafień w 2012 roku), ale również inne aspekty gry. Tym, na co ja zwróciłem szczególną uwagę są rzuty wolne. Długo były one największym atutem głównego rywala Leo – Cristiano Ronaldo – prawdziwego geniusza tego elementu gry. Ostatnio zauważyłem jednak, że Leo znacznie podniósł poziom wykonywania rzutów wolnych i coraz częściej zdobywa po nich bramki. Taka zwykła praca nad swoimi słabościami u kogoś, kto i bez tego zarabia miliony i jest w swoim fachu prawdziwym ekspertem, jest niewątpliwie czymś godnym naśladowania.

 

Żeby nie było tak miło, jest jeden element, który Messi – jeśli chce zostać niekwestionowanym numerem jeden w historii – powinien poprawić. Jest to – jak pewnie część w Was się domyśla – gra w reprezentacji. Wprawdzie ostatnio idzie mu w niej zdecydowanie lepiej, niż wcześniej, to jednak wielu z nas pamięta przeciętny występ Argentyny na Mundialu w RPA w 2010 roku i Copa America w 2011 roku. Oprócz dobrej gry, Messi powinien poprowadzić swoją reprezentację do tytułu na Mundialu. Najlepszą okazją u temu będzie turniej w Brazylii w 2014 roku. Tam, przy pomocy swoich zdolnych kolegów z Agüero, Higuaínem i Mascherano na czele, Leo powalczy o bycie niekwestionowanym przez nikogo najlepszym piłkarzem wszech czasów.

 

Messi to niewątpliwie wspaniały piłkarz – jeden z największych w historii. Jego umiejętności i osiągnięcia budzą respekt. Jednak, aby zdetronizować Pelego i zostać królem futbolu musi dokonać jeszcze jednego – zdobyć z Argentyną tytuł Mistrza Świata – wtedy wszelkie dyskusje i spory będą zbyteczne. Niezależnie od tego, czy mu się to uda, czy nie, powinniśmy się cieszyć. Mamy bowiem zaszczyt oglądać w akcji wielką legendę futbolu, piłkarza, którego umiejętności stawiają go obok tych największych – Pelego, Maradony, Cruyffa, Zidane’a i Platiniego. Jako, że Argentyńczyk jest jeszcze młody, spokojnie ma czas, aby prześcignąć ich wszystkich i zostać niekwestionowanym numerem jeden w dziejach.

 

Źródło: Własne

 

Inne teksty autora – o piłce nożnej i nie tylko – znajdziecie na jego blogu i facebooku. 
Czy Robert Lewandowski poradziłby sobie w Manchesterze United?
Wizyta, która odmieniła życie.

Było ich trzech… trzech gigantów futbolu.