Barça B zmierzy się z Realem Madryt Castilla w mini Clásico mając jedenaście punktów przewagi nad rywalem (36 punktów naprzeciw 25 po 22 kolejkach ligowych).
W zespole Eusebio jest dwóch nieobecnych: Sergi Juste, który zerwał więzadła w kolanie oraz Sergi Roberto, który naderwał mięsień czworogłowy w meczu pierwszej drużyny.
Natomiast w Madrycie liczne nieobecności: Jesé Rodríguez zawodnik wykańczający akcje, pauzujący za kartki; środkowy obrońca David Mateos, również odbywający karę; bramkarz Fernando Pacheco z powodu ciężkiej kontuzji i być może zabraknie także Tomása Mejíasa, pierwszego bramkarza, który może zostać powolany przez Mourinho z powodu dolegliwości, które doskwierają Jesúsowi Fernándezowi, trzeciemu bramkarzowi pierwszego zespołu, który przesunie się szczebel wyżej ze względu na kontuzję Casillasa.
Profile graczy, którzy zmierzą się ze sobą w najbliższą niedzielę, zostały omówione poniżej, uwzględniając zwykłe ustawienie Barçy B 4-3-3 oraz Castilli 4-2-3-1.
BRAMKARZE
Jordi Masip: doskonały refleks, świetna gra nogami, dobrze steruje linia obrony i dominuje w starciach 1 na 1. Gorzej radzi sobie w grze w powietrzu.
Tomás Mejías: ma niezwykły refleks i jest w kolejce do zajęcia miejsca po Casillasie. Jednak nie jest najlepszy jeśli chodzi o pracę nogami. Ostatnio w świetnej formie.
Po odbyciu przymusowego zawieszenia za kartki Oier Olazábal jest ponownie do dyspozycji Eusebio i może wejść na miejsce Masipa. Orier jest bramkarzem z dużą szybkością reakcji i odważny przy strzałach z bliska, poprawnie grający w powietrzu jak i nogami.
Jeśli Mourinho powoła Tomása Mejíasa, Castilla skorzysta z Andrésa Prieto, 19-letniego zawodnika, który w tym sezonie nie zagrał jeszcze nawet minuty tak samo jak w Real Madryt C. Ze swoim wzrostem (1,93) dominuje w grze w powietrzu.
PRAWI OBROŃCY
Patric Gabarrón: Pomocnik przekształcony w skrzydłowego. Gracz elastyczny, pełen poświęcenia i niebezpieczny, niezbyt szybki. Posiada dobry ogląd pola gry, umożliwia mu to podjęcie jak najlepszej decyzji podczas meczu.
Alternatywą dla Patrica może być Iván Balliu, boczny obrońca mogący grać po obu stronach bez znaczącej różnicy. Szybszy niż Patric, z mniejszym oglądem pola. Balliu raczej nie popełnia błędów i utrzymuje koncentrację bez strat.
Fabinho: Bardzo poprawny defensywnie, bez takich zalet, które pozwoliłyby zapomnieć o Danim Carvajalu, ale wystarczająco dobry, aby z nim konkurować.
LEWI OBROŃCY
Alejandro Grimaldo: Ma jedynie 17 lat, ale wydaje się urodzonym lewym obrońcą. Szybki i intensywny, konkurencyjny i prawie zawsze znajdujący się we właściwym miejscu, łatwo włącza się w akcje ofensywne. Kosztem tego powstają luki za nim.
Jorge Casado: Potężny i mający dobre przyspieszenie. Casado posiada znakomitą technikę. Skuteczny w powietrzu i umiejętnie przerywa ataki rywali.
ŚRODKOWI OBROŃCY
David Lombán: Jest weteranem i „szkieletem” obrony, wnosi dużo doświadczenia do młodego zespołu. Popełnił kilka błędów w działaniach technicznych i jego przyjście nie poprawiło braków w grze w powietrzu.
Carles Planas: Obrońca bardzo skuteczny. Planas, który od zawsze gra w Barçy, w tym roku zmienił się i poprawił stając się pewnym elementem defensywy.
Nacho Fernández: Fundamentalny obrońca Castilli. Jest zawodnikiem, który trzyma całą linię obrony i jest członkiem pierwszej drużyny, gdzie Mourinho ustawia go jako skrzydłowego. Jego udział w meczu nie jest do końca pewny. Rzetelny i konkretny, doświadczony oraz doskonale przewidujący ruchy przeciwnika.
Iván González: Obrońca nieregularny, ma blisko 25 lat, posiada doświadczenie w Primera División, rozegrał 29 meczów w Máladze, posiada warunki fizyczne, aby grać na wysokim poziomie, uzupełniają to popełniane przez niego błędy, ktore dużo kosztują jego zespół.
Jeśli Mourinho powoła Nacho, drugim obrońcą stanie się Derik Osede, młody obrońca dobry fizycznie i podejmujący dobre decyzje techniczne, brakuje mu tylko dojrzałości w grze, aby został został liderem obrony Castilli.
POMOCNICY
Gustavo Ledes: Lewonożny zawodnik z dobrym przeglądem pola gry, pomocnik wyjątkowy w schemacie Barçy, gra na jeden kontakt przychodzi mu bardzo łatwo, choć ma trudności z prowadzeniem piłki, aby pokonywać kolejnych rywali. Ma skłonność do cofania się do lini obrony.
Álex Fernández: Skuteczny zawodnik, dobry technicznie, który stara się jak najwięcej dać zespołowi.
Pedro Mosquera: 24 lata, długoletni rozgrywający, który wycofuje się od podstaw zarządza grą zespołu. Bardzo solidny, potrafiący doskonale dystrybuować piłkę. Jest kluczowym zawodnikiem, nadającym tempo gry Castilli.
SKRZYDŁOWI
Cristian Lobato: po pierwszym poprawnym sezonie, w drugim eksplodował. Nie jest już tylko szybkim skrajnie skrzydłowym graczem, teraz także dobrze współpracuje z partnerami na boisku i często przemieszcza się. Jego obecność w zespole stała się niemal niezbędna.
Rafinha: Posiada wyjątkowe warunki i jest fenomenalny technicznie. Jego wszechstronność jest zaletą, pozwalającą mu grać w wyjściowym składzie. W tym sezonie ustawiany jest jako skrzydłowy, świetnie się rozumie z Luisem Alberto.
Jeśliby jego występy w reprezentacji U-20 Brazylii okazały się niekorzystne, trener mógłby zdecydować się na Javiera Espinosę. Espinosa jest skrzydłowym wychowanym w La Masíi w stylu Iniesty, któremu tylko brakuje ciągłości, przekonania i zdecydowanej agresywności w rywalizowaniu. Poza tym ma wszystko, aby się wyróżniać.
Borja García: Zajmuje centralną pozycję w trzeciej linii za Moratą. Znakomity technicznie, jest niezbędny, aby Morata mógł poruszać się w linii pomocy. Być może jest to najlepszy transfer Castilli w tym sezonie.
Jeśli Alberto Toril chciałby wzmocnić środek pola uzupełniłby linię José Rodríguezem, młodym, 17-letnim zawodnikiem. Jest on silny fizycznie, świetny technicznie i ma dobry przegląd pola gry. Mourinho dał mu zagrać w Pucharze, ale nie ma on jeszcze zdolności wytrzymania całego meczu w pełnym wymiarze na tym poziomie.
Gerard Deulofeu: jest w stanie grać na wszystkich pozycjach w ataku. Jest jednym z największych talentów w canterze. Jeśli jeszcze tylko poprawi swoje zaangażowanie w obronie będzie graczem kompletnym, potwierdzając w ten sposób pokładane w nim ogromne oczekiwania
Sergio Araujo: miał słabszy początek, jedank zaczyna rozumieć styl gry FC Barcelony. Eusebio obecnie ustawia go tak aby stwarzał otwarte przestrzenie Luisowi Alberto. Czyni ciągłe postępy w grze.
Juanfran: może grać praktycznie na każdej pozycji w ataku, często gra na prawej stronie, jest szybki, wytrwały i potrafi dobrze uderzyć.
Denis Cheryshev: jest jak huragan, jest niezłomny, biega od jednego pola karnego do drugiego, gra na lewej stronie. Jest pełen poświęcenia, dużo biega w trakcie meczu, silny w polu karnym rywala, zawsze zaskakujący, szybki i niebezpieczny.
NAPASTNICY
Luis Alberto: objawienie sezonu, gra tak jakby wychował się w La Masii. Nie tylko jest świetny technicznie, ale ma także talent, aby pojawiać się niezauważonym i posyłać podanie przez lukę, której nikt nie widzi. Niesamowity gracz, który nie zajmuje pozycji „9”, ale wyrządza szkodę rywalowi gdziekolwiek się pojawi.
Álvaro Morata: „9” z dużymi umiejętnościami. Nie ma dużo agresywnej zaciekłości w jego grze, ale posiada umiejętności i jest stanowczy chociaż czasem wydaję się delikatny i lekkomyślny mimo swojej wielkości. Doskonały technicznie, ma zasadnicze znaczenie dla Castilli.
Zawodnicy, którzy mieli już możliwość gry na Camp Nou
– Alejandro Grimaldo
– Rafinha
– Gerard Deulofeu
Zawodnicy, którzy mieli juz możliwość gry na Bernabeu
– Álex Fernández
– José Rodríguez
Zawodnicy, którzy mieli już mozliwość gry w Primera Division
– Jordi Masip
– Carles Planas
– Javier Espinosa
– Cristian Lobato
– Luis Alberto
– Sergio Araujo
– Tomás Mejías
– Nacho Fernández
– Jorge Casado
– Denis Cheryshev
– Álvaro Morata
Źródło: Sport.es