Luis Suárez Miramontes urodził się 2 maja 1935 roku w La Coruñii. Występował na pozycji pomocnika i napastnika, jest jedną z legend Dumy Katalonii i jednocześnie uznawany za jednego z najlepszych i najskuteczniejszych zawodników w historii hiszpańskiej piłki nożnej.
Piłkarz i trener
Jako piłkarz Luis Suárez grał w klubach hiszpańskich oraz włoskich:
– Deportivo La Coruña
– FC Barcelona B
– FC Barcelona
– Inter Mediolan
– Sampdoria Genua
Deportivo La Coruña
W wieku 14 lat zapisał się do szkółki piłkarskiej tego klubu. W czasie odbudowy Europy po trudnym okresie jakim była II wojna światowa młody, wówczas Hiszpan udoskonalał swoje umiejętności. Chęć walki, motywacja i intensywna praca zostały zauważone w 1949 roku, kiedy to Luis Suárez zadebiutował w meczu z FC Barceloną. W Deportivo La Coruña zagrał kilkanaście oficjalnych spotkań.
FC Barcelona
Następnym zespołem Suáreza była już drużyna rezerw Barcelony, z której po krótkim okresie gry został przyłączony do Barçy A. Gracz ten miał wszystko, co czyniło go piłkarzem kompletnym: niesamowite umiejętności strzeleckie i talent poruszania się z piłką, doskonały wzrok oraz wizję gry. W Dumie Katalonii rozegrał około 200 spotkań, strzelając przy tym ponad 100 bramek. W tym klubie zdobył mistrzostwo Hiszpanii (1959 i 1960), Puchar Hiszpanii (1957 i 1959), Puchar Miast Targowych – odpowiednik dzisiejszej Ligi Europejskiej (1958 i 1960) oraz wystąpił w finale Pucharu Mistrzów, ulegając Benfice 2:3. Warto wspomnieć, iż gola na wagę zwycięstwa w 1/8 finału tego turnieju w meczu z Realem Madryt strzelił z rzutu karnego właśnie Luis Suárez Miramontes. Największym sukcesem jednak dla tego gracza jest zdobycie Złotej Piłki w 1961 roku, przyznawanej przez magazyn France Football. Uznano go wtedy za najdroższego piłkarza na świecie i rok później został sprzedany za 142 tysiące funtów do włoskiego klubu – Interu Mediolan.
Inter Mediolan
Zespół ten reprezentował w latach 1961-1970. Jak już zostało wspomniane, Włosi za jego transfer zapłacili aż 142 tysiące funtów, co w tamtejszych czasach było ogromną sumą. Podczas pobytu Luisa Suáreza w Interze, klub ten osiągał największe sukcesy sportowe w swojej historii. Wywalczył trzykrotnie mistrzostwo Włoch (1963,1965,1966), dwukrotnie Puchar Mistrzów (1964,1965) oraz Puchar Interkontynentalny (1964 i 1965). Warto wspomnieć, iż trenerem drużyny z Mediolanu wówczas był Helenio Herrera, który współpracował z Suárezem w Barcelonie. W ciągu tych 9 lat rozegrał w barwach Interu 328 spotkań, zdobywając 55 bramek.
Sampdoria Genua
Ostatnim zespołem jak się okazało w karierze Miramontesa była Sampdoria Genua (1970-1973). Nie osiągnął w barwach tego klubu żadnych znaczących sukcesów. Rozegrał tam 63 spotkania, strzelając przy tym 9 goli. W wieku 36 lat ogłosił zakończenie kariery.
Reprezentacja narodowa i występy na Mistrzostwach
Swój debiut reprezentacyjny Luis Suárez zaliczył w roku 1957. „Legenda Barcelony” zagrała na Mundialu w 1962 roku, jednak Hiszpania nie zdołała wyjść z grupy, przegrywając swoje mecze z Brazylią i Czechosłowacją. Jedyne punkty zdobyła, wygrywając mecz z Meksykiem. Jedno z największych osiągnięć Suáreza miało miejsce na Mistrzostwach Europy w 1964 roku, gdzie był on częścią zespołu gospodarzy, którzy zostali Mistrzami Starego Kontynentu. Zespół Hiszpanii pokonał w finałowym meczu ZSRR 2:1. W 1966 roku podczas Mistrzostw Świata Hiszpanie zakończyli swój udział również na rundzie grupowej tak jak to miało miejsce 4 lata wcześniej. W swojej reprezentacji Luis Suárez zagrał 32 spotkania i zdobył 14 bramek.
Trener
Po zawieszeniu butów na kołku Luis Suárez Miramontes spróbował swoich sił jako trener, jednak już w tej roli bez większych sukcesów. Pracował w klubach włoskich i hiszpańskich:
– Inter Mediolan
– Sampdoria Genua
– SPAL 1907
– Calcio Como
– Cagilari
– Deportivo La Coruña
– Hiszpania U-21
– Hiszpania
Od 1988 do 1991 roku był selekcjonerem reprezentacji, której barwy reprezentował jako piłkarz, lecz swoją grę La Furia Roja zakończyła na 1/8 finału, ulegając w meczu przeciwko Jugosławii. Od 2001 roku „legenda Blaugrany” jest osobistym doradcą prezesa Interu Mediolan – Massimo Morattiego.
Źródło: FIFA.com / Wikipedia / Własne