Pożegnania nigdy nie są łatwe, tym bardziej jeśli rozstajemy się z kimś istotnym dla całej grupy. Wczoraj jednak pożegnaliśmy się z osobą, która przez niemal dwa lata była filarem DumaKatalonii.pl i to jej poświęcony jest ten wpis.
Od lipca 2011 do teraz Natalia Muczyńska była członkiem naszego zespołu redakcyjnego, a przez dłuższy okres pełniła tu funkcję redaktor naczelnej. Przed nią i po niej wielu przyszło i odeszło, ale nikt tak jak ona nie zasłużył na osobny, pożegnalny wpis.
DK powoli nabiera na popularności, a przez ostatni czas wielka w tym była zasługa Natalii. Dość powiedzieć, że podczas tych niecałych dwóch lat napisała 6680 newsów, czyli niewiele mniej niż połowę wszystkich, które mogliście tu czytać. Ona też w głównej mierze zajmowała się prowadzeniem fanpage na Facebooku, jej zawdzięczacie relacje z meczów i mini konkursy dotyczące typowania spotkań. Także zasługą Natalii było rozpoczęcie współpracy przy projekcie „Wszystkie kolory świata” Unicefu, z jej rąk do Abidala wysłany został album z Waszymi życzeniami.
Teraz nas opuszcza. Być może jeszcze wróci, być może już nie. Ale to z szacunku i pamięci dla niej i tego co zrobiła oraz jak wielki wysiłek w to włożyła chcemy jej wszyscy publicznie podziękować. Już wcześniej ustaliliśmy, że najlepsi redaktorzy otrzymają u nas Trofeo Tala, a teraz także sama Tala nadal będzie miała widoczne swoje miejsce na podstronie dotyczącej redakcji.
Poniżej zamieszczamy też kilka słów dla Tali od każdego z nas, a także od paru osób, które wcześniej były związane z redakcją DK.
Anita Nowicka: „Dziękujemy za wszystko, bo to dzięki Tobie, ten serwis jest obecnie jednym z lepszych w Polsce.”
Aleksandra Jesionek: „Choć większość redakcji zna Cię od niecałego roku, to przez ten okres udało Ci się zdobyć sympatię nas wszystkich. Zawsze miła i zdolna do pomocy, pomimo swoich osobistych spraw, zawsze potrafiłaś znaleźć czas dla redakcji.
Byłaś autorytetem i wzorem do naśladowania dla nas wszystkich, nie tylko ze względu na liczbę pisanych newsów. Ty zawsze wszystko wiedziałaś jak coś zrobić, przetłumaczyć i gdzie coś znaleźć.
To wszystko sprawiło, że jeszcze w trakcie swojej pracy stałaś się jakby legendą tego serwisu, o czym świadczy chociażby ustanowienie specjalnego trofeum Twojego imienia.
Twoja przygoda z naszym serwisem dobiega końca. Ja czuję się zaszczycona, że mogłam poznać i współpracować z taką osobą jak Ty. Na koniec chciałabym Ci podziękować za to wszystko, co zrobiłaś nie tylko dla mnie, ale dla każdego z nas osobna. Gràcies, Tala! „
Aleksander Stanuch: „Nie wiem, ile i co napisali moi koledzy i moje koleżanki w ramach podziękowań dla Tali, ale na pewno nie mogę się ograniczyć do jednego zdania. Nie chciałem, żeby moje słowa zabrzmiały jak epitafium, są to po prostu podziękowania. Wkład Tali do naszej redakcji jest nieoceniony i na pewno nie można obok jej odejścia przejść obojętnie. Codziennie motywowała wszystkich do pracy, co prawda z różnym skutkiem, ale zawsze była na posterunku. Rozumiem jej zmęczenie psychiczne, ale nie można zapominać, że nawet pomimo różnych niesnasek, nam wszystkim przyświeca jeden, wspólny cel – kochamy Barçę i chcemy o niej pisać. Sytuacja Tali skojarzyła mi się z Guardiolą. Wysiada z pociągu, ale my wciąż w nim jesteśmy i nie przestaniemy robić tego, co robimy. Mam nadzieję Tala, że w wakacje wypoczniesz i powrócisz do nas z nowymi siłami, tak jak Blaugrana w nowym sezonie. Dziękuję Ci za wszystko i pamiętaj – Tots units fem força!”
Mateusz Sierantowicz: „Dzięki za wszystko, przede wszystkim za pracę jaką włożyłaś w ten serwis i zaangażowanie, mam nadzieję, że jeszcze do nas kiedyś wrócisz.”
Szymon Masarczyk: „Byłaś dla mnie jak matka, zawsze można było liczyć na Twoją pomoc, wyrozumiałość i tysiące newsów, które miałaś zawsze pod ręką. Byłaś… a w zasadzie dla mnie nadal jesteś symbolem serwisu, tak jak Puyol jest symbolem Barçy. Pamiętaj, że zawsze będziemy na Ciebie czekać z otwartymi ramionami, nawet jakbyś już miała nie pisać newsów 😀 Się rozpisałem, zaraz będę płakać, więc … Dzięki za wszystko C. Naczelny!”
Martyna Niesyto: „Tala napędzała pracę redakcji, zawsze ciężko pracowała, pisała nawet czasem kilkanaście newsów dziennie i szczerze ją za to podziwiałam. Motywowała do pisania, ale nie krytykowała i zawsze służyła pomocą. Po prawie roku współpracy mogę powiedzieć tylko, że była to dla mnie prawdziwa przyjemność i dziękuje Ci za wszystko.”
Natalia Latoch: „Najlepsza redaktor naczelna, jaka mogła się trafić naszemu serwisowi. Jak nikt inny wkładała najwięcej pracy i energii w działalność strony. Jej odejście będzie dla nas, jak dla Barcelony byłoby odejście Messiego – nie będzie drugiej takiej zawodniczki, tacy ludzie są nie do zastąpienia.”
Przemysław Kuryłło: „W Polseres Vermelles ktoś określił, że każda grupa składa się z sześciu typów osób. Jedną z nich jest imprescindible – istotny, niezbędny, nieodzowny, bez którego grupa nie istnieje. I uważam, że Tala taką osobą była i jest nadal, bo głównie ona poganiała opieprzaczy do pisania, narzucała tempo na zlotach redakcji (w pisaniu i nie tylko) i udowadniała, że w 15 minut da się napisać naprawdę dużo. Bardzo fajna atmosfera przez długi czas utrzymywała się w głównej mierze dzięki niej, może kluczem do tego jest jej długi pobyt tutaj, dzięki któremu zna ludzi i sytuację w redakcji w szerokiej perspektywie czasowej. Tala też zawsze wie, gdzie czego szukać i co kiedy się odbędzie, jeśli ktoś czegoś nie wiedział, to zaraz miał od niej odpowiedź. Prawdziwy ekspert w wyszukiwaniu informacji. Teraz nam tego zabraknie, ale liczymy na to, że kiedyś powróci. Bo Tala jest imprescindible.”
Damian Dorocki: „Nie wiem nawet od czego zacząć, więc muszę trochę improwizować z tym tekstem pożegnalnym dla Ciebie. Wydaje mi się, że żadna strona nie miała tak pracowitej redaktorki i jestem pewien, że takiej mieć nie będzie. Każdego dnia mnóstwo newsów, czasami nawet więcej niż cała redakcja razem. Praca na DK, praca z dzieciakami i na dodatek z zawodu bramkarz. Tala bądźmy szczerzy, wszyscy liczą, że wrócisz…. za kilka dni, a jak nie to po wakacjach 😀 Jeśli jednak nie, to życzę wszystkiego najlepszego w życiu i awansu Damskiego Piasta do Ekstraklasy, później Mistrzostwa, a na sam koniec Ligi Mistrzów. Pozdrów i ucałuj też dziewczyny z zespołu 🙂 Pamiętaj też, że przy okazji wspólnego zlotu (taki kiedyś nadejdzie) pijemy. O moim Trofeo Tala będę opowiadał wnukom. Gracias za wszystko!”.
Michał Stalewski: „I kto mi teraz będzie przypominał o tych wszystkich karniakach? Kto mi będzie podsyłał (w tajemnicy przed szefem :P) newsy do pisania? Ech… Tot el millor Tala :)”
Radosław Zaborek: „Nie znam do końca powodów decyzji Natalii. To nie jest istotne. Istotne jest zaś to, co zawdzięcza DumaKatalonii.pl i czytelnicy tej strony, Tali. Nie znam bardziej pracowitej osoby z DK.pl od Natalii. Czapki z głów za Twoją pracę tutaj, Tala, za życzliwość i pomocność. Za to, że nie traktujesz ludzi z góry i dbasz o dobrą atmosferę w redakcji. Mimo że piszę teraz rzadziej dla DK.pl niż kiedyś, to mogę z czystym sumieniem stwierdzić, iż nigdy nie powiem złego słowa o Tobie. Gracias por todo, Tala!”
Marcin Wałęsiak: „Wielomiesięczna przygoda Natalii z serwisem DumaKatalonii.pl z pewnością była owocna. Nieraz dwoiła się, a nawet troiła, pisząc dziennie z łatwością ponad 10 newsów, w pojedynkę, przebijając ich ilością redakcje innych tego typu stron internetowych. Na miano redaktora naczelnego zasługiwała jak mało kto. Współpracę z Natalią wspominam bardzo dobrze, bez jakichkolwiek problemów czy też nieprzyjemności. Oby serwis posiadał więcej redaktorów pokroju Natalii!”
Jeśli również chcecie napisać coś Tali, możecie zrobić to w komentarzach lub pospamować jej skrzynkę: [email protected]. Miło będzie zobaczyć wyrazy uznania także i od Was, bo to dla Was tworzymy ten serwis, a wielka jej zasługa w tym jaki ma on kształt obecnie.