Lato 1986: 1225 milionów aby zapomnieć o Sewilli

Razem z katalońskim Mundo Deportivo kontunuujemy podróż w przeszłość. W cyklu Transfery Barçy opisujemy kto przybył na Camp Nou a kto opuścił nasz klub, podsumowujemy także krótko osiągnięcia Barçy w danym sezonie. To bardzo dobra okazja aby zapoznać się z trochę starszymi faktami dotyczącymi historii klubu.

Lato 1986 roku po raz kolejny dosyć znacząco nadszarpnęło budżet FC Barcelony. Prezydent Josep Lluís Núñez zainwestował 1225 milionów peset w sprowadzenie takich zawodników jak Zubizarreta, Lineker, Hughes i Roberto aby poprawić sytuację kadrową mając w pamięci miniony mocno rozczarowujący sezon i przede wszystkim porażkę w finale Pucharu Europy. Pichi Alonso, bohater półfinałowego meczu z Göteborgiem, odszedł do odwiecznego rywala, Espanyolu Barcelona.

Przyszli:

– Gary Lineker, za 450 mln peset, z Evertonu
– Andoni Zubizarreta, za 250 mln peset, z Athletic Bilbao
– Mark Hughes, za 425 mln peset, z Manchesteru United
– Roberto, za 100 mln peset, z Valencii
– Mohamed Ali Amar, Naim, z rezerw

Odeszli:

– Pichi Alonso, do Espanyolu
– Amador, do Murcii
– José Vicente Sánchez, do Murcii
– Covelo, do rezerw

Zubizarreta przybył do zespołu po rozegraniu Mistrzostw Świata, uznawany był wtedy za najlepszgo bramkarza w całej Hiszpanii. Nastała wtedy pewna zmiana pokoleniowa na pozycji bramkarza – broniącego od czterech lat Urrutiego z pierwszego składu wygryzał powoli młody zawodnik, który przyszedł z Athletic Bilbao.

Przybyły z Evertonu za 425 mln peset Lineker był uznawany za najlepszego środkowego napastnika swojego okresu. Za wspaniały sezon w zespole z Liverpoolu (40 goli w 42 meczach) otrzymał Srebrną Piłkę, stało się to na krótko przed jego przejściem do Barcelony. Napastnikowi udało się przezwyciężyć klątwę angielskich piłkarzy, którzy poza Wyspami nie odnosili triumfów, a w pierwszym sezonie zdobył dla Barçy 20 goli. Podobnego szczęścia nie miał Mark Hughes, którego pierwszy i jedyny sezon w Barcelony był jednym wielkim rozczarowaniem.

Venables stracił zaufanie

Trener Terry Venables stracił swój kredyt zaufania, co można było zauważyć w trybunach – Camp Nou z czasem był coraz bardziej pusty, gdyż fanom po prostu nie podobał się sposób prowadzeia zespołu. Na samym początku sezonu od składu odsunięty został Bernd Schuster, który nie rozegrał ani jednego spotkania. Niemiecki pomocnik wszedł z Barceloną na drogę sądową i wyszedł z niej zwycięsko.

Cztery przedsezonowe wzmocnienia nie pomogły zespołowi w odzyskaniu postawy z poprzedniego sezonu. Sezon 1986/87 FC Barcelona zakończyła bez żadnego trofeum.

W tej najdłuższej lidze w całej historii hiszpańskiego futbolu* już po 34 kolejkach rozegrano kolejnych 10 rund fazy play-off, którą Barcelona zakończyła w grupie A na drugim miejscu tracąc trzy punkty do Realu Madryt, który zdobył mistrzostwo drugi raz z rzędu. W Copa del Rey zawodnicy Venablesa odpadli już w 1/8 finału z Osasuną, natomiast w Pucharze UEFA zostali wyeliminowani przez Dundee United w ćwierćfinale.

Osiągnięcia w sezonie 1986/87:

– 2. pozycja w Lidze
– ćwierćfinał Pucharu UEFA
– 1/8 finału Copa del Rey

Zobacz także:

Transfery Barçy: 1982, 1983, 1984, 1985

* Sezon składał się z dwóch części: w pierwszej 18 zespołów walczyło ze sobą w systemie każdy z każdym (mecze u siebie i na wyjeździe). Kiedy wszystkie mecze zostały rozegrane, tabela była dzielona na trzy grupy: A (miejsca 1-6), B (7-12) i C (13-18). W fazie grupowej każdy grał mecze jedynie w swojej grupie i wtedy wyłaniony został Mistrz Hiszpanii (automatycznie gra w Lidze Mistrzów), trzy zespoły, które miały spaść do Segunda (co trochę się skomplikowało w wyniku rozszerzenia Primera División do 20 zespołów w kolejnym sezonie) oraz zespoły z prawem do gry w Pucharze UEFA (2-4 pozycja tabeli A).

Źródło: Mundo Deportivo