Lato 1990: Przybywa Stoiczkow, Guardoila debiutuje

Razem z katalońskim Mundo Deportivo kontunuujemy podróż w przeszłość. W cyklu Transfery Barçy opisujemy kto przybył na Camp Nou a kto opuścił nasz klub, podsumowujemy także krótko osiągnięcia Barçy w danym sezonie. To bardzo dobra okazja aby zapoznać się z trochę starszymi faktami dotyczącymi historii klubu.

Latem 1990 roku Cruyff zdołał zakontraktować Stoiczkowa i Nando, do zespołu powrócił też Goikotxea, który przez dwa lata przebywał na wypożyczeniu w Realu Sociedad, a awans z zespołu rezerw otrzymał między innymi Ferrer. Ci zawodnicy uzupełnili skład drużyny, która dominowała w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Przyszli:

– Hristo Stoiczkow, za 265 mln peset, z CSKA Sofia
– Albert Ferrer, z rezerw
– Nando, wymiana na Unzué, z Sevilli
– Jon Andoni Goikoetxea, powrót z wypożyczenia w Realu Sociedad
– Mariano Angoy, z Logroñés
– Carles Busquets, z rezerw
– Pep Guardiola, z rezerw
– Pablo José Maquda, z rezerw

Odeszli:

– Roberto Fernández, do Valencii
– Juan Carlos Unzué, do Sevilli
– Luis Milla, do Realu Madryt
– Aloisio Pires, do Porto
– Ernesto Valverde, do Athletic Bilbao
– Onésimo Sánchez, do Realu Valladolid

Hristo Stoiczkow podpisał kontrakt z FC Barceloną 4 maja 1990 roku, kiedy Blaugrana zakończyła już sezon, a Bułgar otrzymał nagrodę Złotego Buta na spółkę z Hugo Sánchezem z Realu Madryt. Obaj zdobyli po 38 bramek.

Z drugiej strony Milla, który był w konflikcie z Cruyffem i Valverde, który w dwóch sezonach zagrał dla Barcelony w 25 spotkaniach, opuścili klub. Ten pierwszy przeszedł do Realu Madryt.

La Liga poszła tak jak założył sobie to Cruyff. W drugiej kolejce Barça znalazła się na fotelu lidera i do samego końca sezonu nie oddała nikomu już tego miejsca. Drugi w klasyfikacji Atlético Madryt widział jak Barcelona 12 maja 1990 zdobywa Mistrzostwo Hiszpanii mimo porażki 4-0 w wyjazdowym meczu z Cádiz. Johan Cruyff zdołał położyć kres hegemonii la Quinta del Buitre, czyli dosłownie piątce sępa – chodzi tutaj o Real Madryt, który zdobył pięć tytułów z rzędu.

Camp Nou wrzał każdej niedzieli podekscytowany grą czwórki wielkich zawodników: Stoiczkowa, Koemana, Bakero i Laudrupa. Ale w sezonie 1990/91 nie wszystko szło dobrze. W dziewiątej kolejce Koeman zerwał ścięgno Achillesa, przez co nie mógł grać przez trzy miesiące. Hristo Stoiczkow został zawieszony na dwa miesiące po tym jak nadepnął sędziego Urizara Azpiarte w finale Superpucharu Hiszpanii 5 grudnia przeciwko Realowi Madryt. Na koniec Johan Cruyff doznał zawału serca, przez co został zastąpiony przez Carlesa Rexacha, jednak w końcu wrócił na ławkę i mógł cieszyć się z mistrzostwa.

Wspomnijmy jeszcze o jednym małym wielkim wydarzeniu. W 15. kolejce Ligi holenderski trener dał zadebiutować w pierwszym zespole jednemu z zawodników Barçy Atlètic – Pepowi Guardioli. Po swoim pierwszym meczu zawodnik z Santpedor był chwalony przez trenera, ale nie zmienia to faktu, że sezon zakończył w zespole rezerw.

W Copa del Rey Barcelona odpadła w półfinale z Atlético Madryt na Vicente Calderón. Był to mecz pełen kontrowersyjnych decyzji, bo z boiska zostali wyrzuceni Nando, Ferrer, Koeman i sam Cruyff. Spotkanie zakończyło się wynikiem 2-3.

W Pucharze Zdobywców Pucharów nadeszło największe rozczarowanie sezonu. Barcelona dotarła do samego finału pokonując w wielkim stylu Juventus i Dynamo Kijów. Jednak kontuzje Zubizarrety, zastąpionego przez Carlesa Busquetsa, Amora i Stoiczkowa znacznie ułatwiły zadanie Manchesterowi United, któr wygrał 2-1 po bramkach byłego barcelonisty, Marka Hughsa. Ale Dream Team dopiero się rozkręcał.

Osiągnięcia w sezonie 1990/91:

– 1. miejsce w La Liga
– półfinał Copa del Rey
– wicemistrz Pucharu Zdobywców Pucharów
– wicemistrz Superpucharu Hiszpanii

Zobacz także:

Transfery Barçy: 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989

Źródło: Mundo Deportivo