Fàbregas nigdy się nie zmienia

Cesc Fàbregas jest zawodnikiem o wielkim charakterze. To dobra rzecz, ale są czasy kiedy źle się to dla niego kończy. Nie potrafi ukrywać swoich uczuć kiedy zostaje zmieniony, zdradzają go jego gesty.

Dziwną rzeczą jest, że sam Fàbregas wyznał parę tygodni temu, iż jest niezwykle wdzięczny Vilanovie za pewność siebie jaką mu dał, przyznając, że ta pewność siebie umożliwiła mu grę bez uczucia presji, z większym spokojem i możliwością oddania tego, co w nim najlepsze.

Ale w dwóch meczach z rzędu, Cesc schodził z boiska z grymasem na swojej twarzy. W Máladze został zmieniony w 73 minucie za Thiago, który w poprzednim meczu, w pucharze, był lepszy i pytał o więcej meczy po wyleczeniu kontuzji. Jego irytacja była na tyle widoczna, że jego kolega Piqué przebiegł połowę długości boiska żeby spóbować go pocieszyć, klepiąc go po ramieniu. Kiedy Fàbregas usiadł na ławce, Vilanova czekał na niego żeby mu pogratulować, lecz ten przeszedł obok niego nie zatrzymując się, całkowicie ignorując swojego trenera.

Tito postanowił także zmienić go w meczu przeciwko Realowi Sociedad po tym jak Gerard Piqué został usunięty z boiska za otrzymanie drugiej żółtej kartki. Do końca meczu pozostawało 35 minut, a Barcelona nie mogła grać jedynie z Puyolem w środku defensywy. Mascherano wbiegł na murawę, a piłkarzem odesłanym na ławkę był Cesc, który w zasadzie nie rozgrywał swojego najlepszego spotkania. Znów pojawiła się ta sama postawa piłkarza – głowa spuszczona, poważna mina. Innymi słowy, złość.

Cesc Fàbregas wychodził w pierwszym składzie w La Liga do tej pory w każdym meczu z wyjątkiem na La Romareda, kiedy został pominięty decyzją trenera. Vilanova polega na nim, bronił go, podczas gdy narastała krytyka w jego kierunku na początku sezonu i trzymał go cały czas blisko siebie. Ale kiedy decyduje by go zmienić, ten zwyczajnie się denerwuje.

Źródło: Marca.com