Lato 1995: Nowi zawodnicy z zagranicy

Razem z katalońskim Mundo Deportivo kontunuujemy podróż w przeszłość. W cyklu Transfery Barçy opisujemy kto przybył na Camp Nou, a kto opuścił nasz klub, podsumowujemy także krótko osiągnięcia Barçy w danym sezonie. To bardzo dobra okazja, aby zapoznać się z trochę starszymi faktami dotyczącymi historii klubu.

W swoim osiemnastym sezonie na stanowisku prezydenta FC Barcelony Josep Lluís Núñez wydał 2,1 miliarda peset na zakup zawodników z zagranicy: Kodro, Popescu, Figo i Prosinečkiego. Kupiono także Cuéllara z Betisu. W ostatnim sezonie pod wodzą Cruyffa do zespołu dołączyło także dziesięciu canteranos, którzy stworzyli tak zwaną Piątkę z Mini.

Przyszli:

– Meho Kodro, za 700 mln peset, z Realu Sociedad
– Gheorge Popescu, za 550 mln peset, z Tottenhamu
– Luis Figo, za 350 mln peset, ze Sportingu Lizbona
– Robert Prosinečki, za darmo z Realu Madryt
– Ángel Cuéllar, za 500 mln peset, z Realu Betis

Odeszli:

– Hristo Stoiczkow, do Parmy
– Ronald Koeman, do Feyenoordu
– Txiki Begiristain, do Deportivo la Coruña
– Iván Iglesias, do Sportingu Gijón
– Eusebio Sacristán, do Celty Vigo
– Xabier Eskurza, do Valencii
– Igor Korniejew, do Heerenveen
– Luis Cembranos, do Espanyolu
– Francisco Javier Sánchez Jara, do Betisu
– José Marri García Lafuente, do Betisu
– Xavier Escaich, do Albacete

W maju po zakończeniu Ligi Barça doszła już do porozumenia w sprawie trzech nowych transferów: Figo, Popescu i Kodro. Największym hitem lata okazał się Prosinečki, który przeszedł do Barcelony z Realu Madryt bez jakichkolwiek kosztów. Wcześniej przybył jeszcze crack z Betisu, Cuéllar

Latem 1995 roku z Barcelony odeszło dziesięciu zawodników, przy czym największą stratą był Stoiczkow, który popadł w konflikt z Cruyffem i odszedł do Parmy za miliard peset. Koeman, bohater z Wembley, powrócił do swojej ojczyzny, w której wystepował przez ostatnie dwa lata swojej kariery.

Tuż przed rozpoczęciem sezonu LFP wykluczyła z rozgrywek Celtę Vigo i Sevillę z powodu braków w rejestracji. Na ich miejscu pojawiły się dwa inne zespoły: Valladolid i Albacete. Zdegradowane kluby wygrały jednak sprawy w sądzie i przez dwa sezony w La Liga występowały 22 drużyny.

W ostatnim sezonie Cruyffa, po raz pierwszy od 1988 roku, Barcelona nie wygrała tytułu ligowego. Rozgrywki ligowe Barcelona zakończyła na trzecim miejscu, tracąc siedem punktów do pierwszego Atlético. Zawodnicy z Madrytu wygrali także Copa del Rey pokonując w finale Barçę 1-0 po golu Patnicia. Barcelona zakwalifikowała się do Pucharu Zdobywców Pucharów jako finalista pucharu krajowego.

Pożegnanie Cruyffa

Na trzy kolejki przed końcem sezonu Núñez ogłosił oficjalnie odejście Johana Cruyffa po kilku sprzeczkach pomiędzy nim a zarządem. Dzień wcześniej wiceprezydent Joan Gaspart doszedł do porozumienia z Bobbym Robsonem, który miał zostać nowym szkoleniowcem na okres dwóch sezonów. Carles Rexach, pracujący w zespole jako drugi trener od ośmiu lat, piastował swoją funkcję do końca sezonu.

W siódmej kolejce, na mecz z Betisem, holenderski szkoleniowiec musiał sięgnęć obficie po piłkarzy z rezerw, gdyż przed tym spotkaniem urazów doznało, aż siedmiu zawodników pierwszej drużyny. Ośmiu canteranos wystąpiło w piewszym składzie, a trzech kolejnych weszło na boisko z ławki. Łącznie w tym meczu zagrało jedenastu wychowanków, a Barcelona rozgromiła Betis 5-1.

W Pucharze UEFA zawodnicy Cruyffa doszli do półfinału. W pierwszym meczu z Bayernem Monachium Barcelona wywiozła z Niemiec cenny remis 2-2, jednak na Camp Nou przegrała 1-2.

Osiągnięcia w sezonie 1995/1996:

– finał Copa del Rey
– 3. miejsce w Lidze
– półfinał Pucharu UEFA

Zobacz także:

Transfery Barçy: 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994

Źródło: MundoDeportivo.com