W środę, 17 maja 2006 roku FC Barcelona sięgnęła po drugi w historii Puchar Europy. Najważniejsze trofeum w Europie Barça zdobyła po bramkach Samuela Eto”o i Juliano Bellettiego, a przy obu trafieniach asystował Henrik Larsson.
Tego niezapomnianego wieczora FC Barcelona znów doświadczyła słodkiego uczucia znalezienia się wśród najlepszych ekip piłkarskich Europy. Zespół uczynił to w epickim stylu, wygrywając w strugach deszczu spotkanie na Stade de France niemal w ostatnich minutach.
Bohaterami tego wieczoru byli Valdés, Oleguer, Márquez, Puyol (kapitan), Van Bronkhorst, Deco, Edmilson, Van Bommel, Giuly, Ronaldinho i Eto”o. Frank Rijkaard po przerwie postawił na Iniestę, w 61. minucie Larsson zmienił Van Bommela, a 10 minut później Belletti Oleguera. Jak się okazało – był to zmiany na wagę pucharu.
Mecz był pełen dramaturgii. Mimo, że od 18. minuty Arsenal grał w osłabieniu po czerwonej kartce dla Lehmanna, Campbell wyprowadził Kanonierów na prowadzenie w 36. minucie. Na kwadrans przed końcem spotkania do remisu doprowadził Eto”o, a asystował wprowadzony z ławki Larsson. Na 10 minut przed końcem regulaminowego czasu gry Belletti zdobył szczęśliwą bramkę, ponownie po podaniu Larssona.
FC Barcelona po raz pierwszy od czternastu lat mogła zaznać wygranej w finale Ligi Mistrzów. W ciągu sześciu lat Barça wygrała jeszcze jeden finał Ligi Mistrzów – w Rzymie z Manchesterem United i cztery razy z rzędu dochodziła do półfinału. Teraz Duma Katalonii ma szansę na kolejne trofeum na stadionie, na którym zaczęła się ta piękna historia – na londyńskim Wembley.
Źródło: Sport.es/Własne