W niespełna cztery lata Pep Guardiola stał się bez wątpienia jedną z najbardziej prestiżowych osób światowej piłki nożnej. Wygrał trzykrotnie w la Liga, dwukrotnie w Lidze Mistrzów, zdobył też inne trofea – i to jeszcze nie wszystko.
Co ciekawe, Katalończyk w dalszym ciągu ma swoich przeciwników, którzy twierdzą, że przejął po prostu świetny zespół.. W rzeczywistości jest jednak inaczej, Guardiola to jeden z najbardziej pracowitych trenerów na świecie.
W porównaniu do Jose Mourinho, Sir Alexa Fergusona, bądź Roberto Manciniego, Pep osiąga sukcesy w sposób bardziej konsekwentny.
Oto pięć najważniejszych decyzji, które podjął jako szkoleniowiec:
1) Wypromowanie Busquetsa i Pedro
Jedną z pierwszych decyzji podjętych przez Guardiolę było przesunięcie Busquetsa oraz Pedro do pierwszej drużyny. Wierzył, że obaj będą idealnie pasować do zespołu. Tak się też stało, zarówno defensywny pomocnik, jak i napastnik wkomponowali się w drużynę w znakomitym stylu.
Kiedy Guardiola widzi w danym zawodniku talent, stawia na niego, a ten próbuje się odwzajemnić poprzez dobre występy, zachowując jednocześnie wielki szacunek dla swojego trenera.
2) Zmiana formacji na 3-4-3
Wielu obecnych szkoleniowców określa grę Barcelony, jako futbol totalny. Ale co to znaczy kompletna piłka i skąd to się wzięło?
Zmiana taktyki przez Pepa wywarła ogromny wpływ na polepszeniu atrakcyjności stylu Barçy. Poprzednia formacja 4-3-3 była niezwykle udana za czasów Franka Rijkaarda, kiedy w klubie występowali gracze pokroju Ronaldinho, czy Eto”o.
Obecnie zespół skupia się na posiadaniu piłki, a także agresywnym pressingu.
3) „Podziękowanie” Zlatanowi
Można powiedzieć, iż zakontraktowanie Ibrahimovicia w Dumie Katalonii było błędem Guardioli. Szwed przyszedł do Barcelony za ogromną sumę pieniędzy, a w dodatku do Interu Mediolan powędrował Samuel Eto”o. Zlatan zdobył 22 bramki w 45 meczach, lecz historia poza boiskiem wyglądała zgoła inaczej.
Ibra nie zachowywał się najlepiej, nie przestrzegał postanowień szkoleniowca dotyczących m.in. zmiany jego dotychczasowej pozycji. Relacje pomiędzy Zlatanem, a Pepem stawały się coraz bardziej napięte, tym bardziej, że Messi został niedługo później przeniesiony na środek ataku.
Niebawem pojawiało się wiele komentarzy ze strony mediów i pomimo wcześniejszej, wysokiej zapłaty za reprezentanta Szwecji, wkrótce opuścił on stolicę Katalonii. 30-latek został wypożyczony i w ostateczności kupiony przez AC Milan.
4) Zaufanie Xaviemu i Iniescie
Ogromna siła Barcelony od dłuższego czasu zależy w dużej mierze od dwójki pomocników, Xaviego i Iniesty. Obaj zawodnicy na tle klubowym oraz reprezentacyjnym są jak sól i pieprz – różnią się diametralnie, są inni.
Xavi ma 32-lata, zaś Iniesta 27-lat. Przed nimi jeszcze wiele czasu gry w Barcelonie, gdyż trudno wyobrazić sobie, że choć jeden z nich miałby opuścić Blaugranę i to jeszcze z Guardiolą na czele.
Generał Barçcy wyraził niedawno wielki podziw i szacunek dla trenera Azulgrany, mówiąc: Ci, którzy myślą, iż są nietykalni – daleko nie zajdą, gdy Pep jest na ławce trenerskiej. Historia się nie liczy. Wszyscy jesteśmy równi, aby grać musimy sobie na to zasłużyć.
5) Zmiana pozycji Messiego
Przeniesienie Leo Messiego na inną pozycję niewątpliwie zmieniło styl gry i losy Barcelony. Choć wiele osób nie zgadzało się z ową decyzją, Guardiola wiedział co robi, zmieniając rolę Argentyńczyka. W rzeczywistości Messi wcale nie gra jak regularny napastnik, lecz cofa się często głęboko, stąd nazwa „fałszywa 9”.
Biorąc pod uwagę postanowienie Guardioli, pozwolił w ten sposób Messiemu odgrywać ważniejszą rolę na boisku, aniżeli dotychczas.
Obrońcy podchodzą wyżej, pomocnicy starają się odebrać piłkę Atomowej Pchle, co skutkuje większą ilością zawodników rywali w innych miejscach.
W rezultacie Barcelona stała się bardziej niebezpieczna, czego owocem są trofea, które zdobyła na przestrzeni ostatnich lat. Messi wiele zawdzięcza Guardioli, zauważyć to można poprzez wzajemny, a zarazem ogromny szacunek do siebie.
Źródło: Bleacherreport.com