Ślad Dream Teamu żywy po 20 latach

Bohaterowie z meczu na Wembley przekazują swoją filozofię na ławkach trenerskich różnych klubów dwie dekady po rozegraniu tego historycznego meczu.

Większość członków tamtej Barçy natchniona geniuszem i pomysłowością Johana Cruyffa kontynuuje jego projekt propagując go w świecie futbolu dwadzieścia lat po meczu w Londynie. Wielu z nich stało się trenerami lub dyrektorami sportowymi chcącymi ożywić tę samą filozofię, a najlepszym przykładem jest tu Pep Guardiola.

Przykładowo – Andoni Zubizarreta, który po opuszczeniu tylnymi drzwiami Barçy grał jeszcze do 1998 roku. Były bramkarz założył potem własną firmę zajmującą się szkoleniami biznesowymi, a niedługo potem powrócił do sportu i w latach 2001-2004 był dyrektorem technicznym Athletic Bilbao, a teraz to samo stanowisko piastuje w Barcelonie.

Prawy obrońca, Albert Ferrer, był jednym z zawodników którzy grali najdłużej po tym finale Ligi Mistrzów. El Chapi zawiesił buty na kołku w Chelsea w 2003 roku. Potem trenował Vitesse w sezonie 2010/11 i czeka na inne oferty.

Ronald Koeman i Fernando Muñoz „Nando” tworzyli trzon defensywy Dream Teamu. Po przejściu na piłkarską emeryturę obaj podążyli w przeciwnych kierunkach. Holender zakończył karierę w 1997 roku i trenował Vitesse, Ajax, Benfikę, PSV, Valencię, AZ Alkmaar i obecnie Feyenoord Rotterdam, z którym zakwalifikował się do Ligi Mistrzów. Nando z kolei kontynuował swoją karierę w Realu Madryt i Espanyolu do 2001 roku. Andaluzyjczyk to jedyny z tej jedenastki, który nie powrócił już do futbolu.

Na lewej stronie boiska grał Juan Carlos Rodríguez, który pod koniec swojej kariery grał w Valencii i Valladolid. Po tym jak był doradcą prezydenta ostatniego zespołu, w tym sezonie objął zespół Juvenil B Valladolidu.

Źródło: Sport.es