Obecne sukcesy pierwszej drużyny spowodowane są, w dużej mierze, dzięki systemowi młodzieżowych drużyn. Istotnie, od momentu powstania w 1901 roku, zespół rezerw miał kilka wspananiałych momentów.
Barcelona B swój poczatek ma w 1901 roku, kiedy to Sekretarz Zarządu i środkowy napastik Lluís d”Ossó wprowadził drugą drużynę dla klubu, która okazała się być udanym pomysłem, grającą w ówczesnych latach pod różnymi nazwami, takimi jak „Acèrrims” (kat. „zagorzały”) czy „Nova Germanor” (kat. „nowe braterstwo”).
Młodzi zapewniają rdzeń
W 1918 roku Joan Ragué, Sekretarz Zarządu, rozpoczął tworzenie dziecięcych i młodzieżowych zespołów, a węgierski trener Jesza Poszony został zatrudniony w klubie jako opiekun struktur rezerwowych, odpowiedzialny za 4 grupy wiekowe piłkarzy, którzy wciąż byli amatorami. W czasie sukcesów klubowych w latach 20., pierwszy zespół FC Barcelony składał się z samych wychowanków, z czego prawie wszyscy byli Katalończykami.
Powojenna odbudowa i „Espanya Industrial”
Wojna domowa w Hiszpanii przyniosła wszystkim drużynom rezerwowym ogromne straty i jedynie dzięki ogromnej pracy Ramona Llorensa Josepa Botera udało się odbudować i ponownie osiągnąć znaczące sukcesy w latach 40. i 50.
W 1945 roku FC Barcelona podpisała umowę o współpracy z „Espanya Industrial”, firmą z przemysłu włókienniczego, posiadającą także swoją własną drużynę, która w istocie stała się jedną z drużyn rezerwowych Barçy. Espanya Industrial awansował do Primera División, lecz klub zdecydował zostać w drugiej lidze, zmieniając zdanie dopiero 3 lata później kiedy to ponownie wywalczyli awans. Kiedy zakazano drużynom z nazwami firm grać w najwyższej klasie rozgrywkowej, nazwa została zmieniona i w sezonie 1956/57 drużyna grała w Primera División pod nazwą „Comtal”
Comtal i Atlètic Catalunya dokonują fuzji w 1970 i tworzą Barçę Atlètic
Pomimo dobrej pracy trenera Miquela Guala, Comtal został zdegradowany i w 1957 ponownie grał w drugiej lidze, z kilkoma sezonami w trzeciej w kolejnych latach, aż do 1970, kiedy Comtal połączył się z inną z drużyn rezerw Barçy – Atlètic Catalunya, który również grał w tym czasie w trzeciej lidze, by stworzyć Barçę Atlètic.
W 1965 zakładowa drużyna z dzielinicy Sant Andreu o nazwie CD Fabra i Coats również stała się częścią struktur rezerw FC Barcelony i grała w 3. lidze hiszpańsiej aż do stworzenia Barçy Atlètic.
Czterdzieści lat powodzenia
Josep Seguer był pierwszym trenerem nowej Barçy Atlètic, która zaczęła grać w trzeciej lidze i potem w 1974 w kategorii A i B drugiej ligii. Tymczasem młodzieżowe drużyny zdobywały liczne tytuły, a otwarcie La Masíi w 1979 przyniosło decydujący impuls w młodzieżowych strukturach, które od 1980 koordynowane były przez Oriola Torta, który w trakcie swojej blisko 20-letniej pracy w klubie (zmarł w 1999) stał się jednym z najlepszych łowców talentów.
Stara Barça Amateur, która zawsze była trzecim zespołem Barcy, założona została w 1967 i zawsze grała w lidze niżej od Barçy Atlètic. W 1993 zmieniono jej nazwę na Barça C, a rozwiązano w 2007, gdy Barça Atlètic spadła do trzeciej ligii.
W 1991 nowe zasady sprawiły, że Barça Atlètic zmieniła nazwę na Barça B, co pozostało do 2008 roku, gdy Guardiola awansował z nimi do drugiej ligi B (Segunda B) i ponownie Barça B zmieniła się w Barçę Atlètic. Nazwa została ponownie zmieniona w 2010 roku, kiedy drużyna zdobyła awans do drugiej ligi A (Segunda A), stając się znowu Barcą B.
Od najmłodszych zespołów młodzieżowych aż do Barçy B, drużyny wygrały wiele tytułów, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, ale być może ważniejsze, zwłaszcza, że ich głównym celem jest szkolenie piłkarzy, a nie wygrywanie tytułów, jest to, że młode zespoły przynisły pierwszej drużynie tak wielu znakomitych piłkarzy. Najdobitniej może świadczyć o tym spektakularny sezon 2008/2009, w którym Barca wygrała wszytskie możliwe tytuły oraz ostatnie sukcesy reprezentacji Hiszpanii z udziałem aż 9 wychowanków La Masíi: Valdés, Reina, Puyol, Piqué, Busquets, Xavi, Iniesta, Cesc i Pedro.
Galeria zdjęć: Historia rezerw FC Barcelony
Źródło: FCBarcelona.cat