Lato 2003: Ronaldinho przywraca uśmiech na Camp Nou

Razem z katalońskim Mundo Deportivo kontunuujemy podróż w przeszłość. W cyklu Transfery Barçy opisujemy kto przybył na Camp Nou, a kto opuścił nasz klub, podsumowujemy także krótko osiągnięcia Barçy w danym sezonie. To bardzo dobra okazja do zapoznania się z trochę starszymi faktami dotyczącymi historii klubu.

Joan Laporta, który został wybrany na nowego prezydenta FC Barcelony, na stanowisku trenera zatrudnił Franka Rijkaarda, a na cracka zespołu głodnego sukcesów wybrano medialnego Ronaldinho. Txiki Begiristain, nowy sekretarz techniczny, przeprowadził rewolucję kadrową, żegnając się z 12 zawodnikami i sprowadzając do zespołu 7 nowych.

Przyszli:

– Ronaldinho de Assis, z Paris Saint-Germain, za 25 mln euro
– Rafael Márquez, z Monako, za 5 mln euro
– Ricardo Quaresma, ze Sportingu Lizbona, za 6 mln euro
– Rüstu Reçber, wolny transfer z Fenerbahçe
– Luís García, z Atlético, za 4 mln euro
– Giovanni Van Bronkhorst, wypożyczony z Arsenalu
– Mario Álvarez, z Realu Valladolid, za 2,4 mln euro
– Albert Jorquera, z rezerw

Odeszl:

– Juan Román Riquelme, wypożyczony do Villarreal
– Juan Pablo Sorín, do Paris Saint-Germain
– Gaizka Mendieta, do Middlesbrough
– Fabio Rochemback, do Sportingu Lizbona
– Robert Enke, do Teneryfy
– Frank De Boer, do Galatasaray
– Geovanni Deiberson, do Benfiki
– Dani García, do Zaragozy
– Fernando Navarro, do Mallorki
– Roberto Bonano, do Murcii
– Philipe Christanval, do Olympique Marsylia

W niedzielę 15 czerwca odbyły się w Barcelonie wybory prezydenckie, w których wygrał Joan Laporta zyskując 52,6% głosów. Laporta pokonał Lluísa Bassata, który był uznawany za faworyta i otrzymał 31,8% głosów. Najmłodszy z kandydatów rozpoczął w klubie reformy na każdej płaszczyźnie i obiecał przywrócić FC Barcelonę tam gdzie jej miejsce. Nowym trenerem został były selekcjoner reprezentacji Holandii, Frank Rijkaard, a sekretarzem technicznym Txiki Begiristain.

Podczas pierwszego okienka transferowego ery Laporty nowy prezydent spełnił swoją obietnicę sprowadzenia medialnego cracka. Do Barcelony z PSG przybył Ronaldinho, który błyskawicznie sprostał wymaganiom i stał się idolem całego barcelonismo.

Na kilka dni przed wyborami Laporta obiecywał sprowadzenie do klubu Beckhama, który jednak przeniósł się do Realu Madryt, stąd też transfer Ronaldinho. Sześciu kandydatów na fotel prezydenta FC Barcelony (oprócz wspomnianej dwójki byli to także Minguella, Llaradó, Majó i Martínez-Rovira) obiecywało sprowadzenie różnych gwiazd w razie swojej wygranej. Niektórymi z największych wspominanych byli wtedy Van Nistelrooy, Casillas, Kežman, Makaay, Chivu, Vieri, Ayala, D”Alessandro i Lúcio.

W pierwszym sezonie nowy zarząd wydał łącznie 42,4 milionów euro na transfery. Oprócz Ronaldinho, nowy sztab szkoleniowy, z Unzué i Eusebio, zatrudnił sześciu innych zawodników. Było to jedno z najbardziej aktywnych okienek transferowych Barçy w kilku ostatnich latach. Riquelme, najgłośniejszy transfer poprzedniego sezonu, został wypożyczony do Villarrealu. Quaresma, postrzegany jako nowy Figo, podpisał z Barceloną kontrakt w tym samym dniu, w którym Rafa Márquez został zaprezentowany jako jej nowy zawodnik. Mario i Luís García, produkty La Masíi, powrócili do Barcelony z wielkim pragnieniem odniesienia sukcesu.

Pierwsze miesiące z Rijkaardem na ławce trenerskiej były skomplikowane. Presja zdobycia jakiegokolwiek tytułu była wielkim ciężarem jakim obarczony był nowy projekt Laporty. W Lidze rundę jesienną Barcelona zakończyła na dwunastym miejscu, tracąc 18 punktów do lidera, Realu Madryt. Mimo wielkiej presji, Laporta nie zmienił szkoleniowca i zdecydował się wzmocnić skład, wypożyczając do zespołu Edgara Davidsa. W drugiej połowie sezonu zespół zareagował prawidłowo i zakończył Ligę na drugim miejscu, ustępując Valencii o pięć punktów. Ronaldinho, absolutna rewelacja sezonu, przywrócił na Camp Nou magię, popisując się wspaniałą techniką i czarując rywali swoimi zwodami.

W Pucharze UEFA, z którym wiązane były ogromne nadzieje na powrót do europejskiej czołówki, Barça nie zdołała odrobić strat z przegranego 0:1 pierwszego meczu z Celtikiem Glasgow. Po bezbramkowym remisie na Camp Nou Blaugrana odpadła w 1/8 finału.

W Copa del Rey podopieczni Rijkaarda także nie potrafili odwrócić losów dwumeczu. W pierwszym meczu Barcelona przegrała na Camp Nou 0:1 z Zaragozą, a w rewanżu zremisowała na La Romareda, co oczywiście nie wystarczyło do wejścia do półfinału.

Osiągnięcia w sezonie 2003/2004:

– 2. miejsce w Lidze
– ćwierćfinał Copa del Rey
– 1/8 finału Pucharu UEFA

Zobacz także:

Transfery Barçy: 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002

Źródło: MundoDeportivo.com