Barça wcale nie taka idealna?

Gdybyśmy mieli szukać jednej konkretnej przyczyny środowej porażki z Celtikiem to prawdopodobnie nigdy by się to nam nie udało. Bo najzwyczajniej w świecie tylko” JEDNEGO powodu NIE MA. W takim razie jakie mechanizmy zawiodły?

Na pierwszy ogień warto byłoby wziąć ustawienie obrony, a właściwie jego brak. Co z tego, że Blaugrana wychodzi na mecz w teoretycznej liczbie czterech defensorów, gdy tak na prawdę w OPTYMALNEJ formie nie ma ŻADNEGO? Wczorajsze spotkanie pokazało wszelkie słabości tylnej formacji Dumy Katalonii. Wszystko zostało obnażone. Od słabej gry głową (co oczywiście bierze się z niskiego wzrostu) po…brak zgrania. Tylko jak to jest możliwe, że w takiej maszynie jaką jest Blaugrana nie trybi jej podstawowy element? Jak to jest, że ta tiki-taka, czyli nasza filozofia, która opiera się na wymienianiu tysiącu podań i szukaniu „dziury w całym” nie dała efektu?

Tiki-taka polega głównie na krótkich zagraniach ZGRANYCH ze sobą graczy, którzy posiadają świetną technikę. Wczoraj nie było niczego. Począwszy od wspomnianej obrony, w której Alba całkowicie nie był sobą, Mascherano z Alvesem są bez formy, Bartra nie ma ogrania, a najlepszym punktem jest wracający po długiej przerwie Gerard Pique (co jest całkowitym absurdem), przez pomocników i beznadziejnego wczoraj Xaviego, niemrawego Iniesty oraz niewkomponowanego w barceloński styl gry Songa kończąc na napastnikach – Pedro i Alexisie wszyscy grali wczoraj poniżej oczekiwań kibiców, ale myślę też, że i własnych. Zapewne zapytacie dlaczego nie wymieniłem Messiego. Argentyńczyk był bowiem JEDYNYM zawodnikiem Blaugrany, który w meczu na Celtic Park pokazał jakiś procent swoich niebagatelnych umiejętności. Gdyby inni nasi zawodnicy wzięli przykład ze swojego 25-letniego kolegi to już teraz bylibyśmy w 1/8 finału mając pewne pierwsze miejsce w grupie. A tak to co to przyniosło? Pełne rozczarowanie. Nic więcej.

To jest jednak ogół. Ogółem jest słaba gra, na którą złożyło się wiele pomniejszych czynników. Wspomniałem o stałych fragmentach, lecz wad TEJ Barcelony jest więcej. Kolejną z nich jest brak dobrych uderzeń z dystansu. Wczorajsze próby choćby Andresa Iniesty wołały o pomstę do niego. Jednak to tylko jeden przykład zawodnika/meczu, który tego aspektu piłkarskiego rzemiosła nie ma opanowanego przynajmniej w stopniu dobrym. Właściwie ostatnim wielkim błędem jest brak umiejętności organizowania szybkiego kontrataku. Ile razy widzieliśmy, że Xavi czy Iniesta mający okazję do rozegrania piłki na boki do szybkich skrzydłowych zwalniali akcje i w bezczelny sposób czekali na graczy Celtiku, aż ci łaskawie przesuną się pod własne pole karne? No ileż można czekać!

Wymienione zostały tylko, albo AŻ trzy błędy. Ich liczba nie świadczy o małej ilości negatywnych aspektów tiki-taki, lub po prostu całego stylu Barcelony ale o tym po prostu co jest do poprawy. To jest takie proste i jednocześnie tak trudne. Jednakże ogromnym pozytywem z całej tej sytuacji jest fakt, że po raz kolejny możemy zobaczyć coś NIEIDEALNEGO. Ta Barça nie jest nieomylna, nie jest idealna. Z jednej strony można się smucić, że stan rzeczy jest taki, a nie inny, gdyż jeszcze wiele meczów przed nami, gdy skomasowana defensywa przeciwników będzie broniła dostępu do bramki we własnym polu karnym czekając na jedną dogodną okazję do riposty. Z drugiej – będzie to zawsze okazja do narzekania, czegoś co lubią nie tylko Polacy.

Nikt nie jest IDEALNY. I całe szczęście, bo byłoby na prawdę nudno żyć i kibicować w takim świecie.

 

Źródło: Własne

+ (new Date()).getTime() + „”” + „>„);