Keita: Cztery lata w Hiszpanii były najważniejsze

Seidu Keita, 33 letni pomocnik udzielił w ostatnim czasie wywiadu dla Fifa.com, w którym to pojawiły się także pytania odnośnie jego byłego pracodawcy, FC Barcelony.

 

Jesteś najbardziej doświadczony zawodnikiem Mali i spędziłeś cztery lata w jednym z największych klubów na świecie, FC Barcelonie, w latach 2008/12. Jak radzisz sobie z oczekiwaniami wobec twojego cenionego profilu?

 

Odczuwałem je już od długiego czasu. Kiedy ma się taki status, jest presja, która przychodzi z przywilejami. Trzeba to zaakceptować, ja osobiście radzę sobie z tym bardzo dobrze i budzi do we mnie dumę, że mój kraj na mnie liczy. Oczekiwania tworzą na mnie pozytywny nacisk.

 

Twój były szkoleniowiec Pep Guardiola często cię chwalił. Co to dla ciebie znaczyło?

 

Jestem mu za to bardzo wdzięczny – i obiecuję, że nie płaciłem mu żadnych pieniędzy, by tak mówił (śmieje się). Musiał mieć swoje powody. Zawsze starałem się wykonywać swoją pracę najlepiej jak potrafiłem, dawać z siebie 100% przez cały czas, oddawać wszystko co mam i być przy tym profesjonalistą. Dlatego dziś jestem tu, gdzie jestem. Nie traktuję byle jak swojej pracy – futbol to mój styl życia.

 

Jakie są twoje przemyślenia odnośnie twojego czasu w Katalonii?

 

Spędziłem tam cztery fantastyczne lata. Z pamięci, zdobyliśmy tam siedem tytułów, włączając w to Ligę Mistrzów, Klubowe Mistrzostwa Świata i Ligę. Były to dla mnie najważniejsze lata jako dla piłkarza, a nawet ważniejsze jako dla człowieka. To podczas pobytu w Hiszpanii zostałem ojcem i tam zacząłem wychowywać swoje dzieci. Dla mnie, moje cztery lata w Barcelonie – dodając do tego jeszcze mój rok w Sevilli – były najważniejszymi i najlepszymi latami mojego życia.

 

Czy presja jaką odczuwasz w stroju Mali jest różna od tej jaką odczuwałeś w stroju FC Barcelony?

 

Nie jest taka sama. Życie w klubie toczy się z dnia na dzień. Jeśli przegrasz, możesz zrewanżować się za to nawet trzy dni później, podczas gdy z reprezentacją grywa się tylko od czasu do czasu. Margines błędów jest w rezultacie znacznie mniejszy, a presja tym samym większa. Jest nawet bardziej napięta, gdy gra się w imprezach międzynarodowych, które mają miejsce jedynie co dwa lata.

 

Źródło: Fifa.com