Alexis w wywiadzie dla La Vanguardia

Poniżej przedstawiamy wywiad z Alexisem Sánchezem, którego Chilijczyk udzielił dziennikowi La Vanguardia. Napastnik opowiedział między innymi o swoich wrażeniach z gy dla Barcelony, o swoich przyjaciołach, poprzednich wypowiedziach i chorobach Tito Vilanovy i Érica Abiala.

Jak było na początku, czy mówi się o tobie dobrze czy źle?

W pierwszym roku dobrze, później już nie aż tak. Taka jest kariera piłkarza. W klubie takim jak Barcelona wymaga się wiele, a ja jestem gotów na to, aby wymagano i ode mnie.

Jak czujesz się w Barcelonie?

Świetnie, jestem w bardzo miłym i gościnnym mieście, do tego w najlepszym zespole na świecie, razem ze wspaniałymi kolegami.

Barcelona ma coś podobnego do Tocopilla?

Ciepło, ludzie są tu bardzo przyjaźni i je się też tak późno jak w Tocopilla. Tutaj także jest morze, które uwielbiam.

Czy tam gdzie mieszkasz, widać morze?

Tak, mieszkam w Castelldefels, obok plaży, jest tam bardzo przyjemnie.

Jak wygląda dzień z życia Alexisa?

Nie wychodzę za często. Bardziej wolę zostać w domu, obejrzeć jakiś film, wyjść do kina, na obiad z rodziną i przyjaciółmi.

Z kim tutaj mieszkasz?

Z moim starszym bratem, który ma 26 lat, na początku była tu cała rodzina, później został tylko on. Bawię się z moimi psami, Atonem i Hombre, uwielbiam psy.

Masz jakichś katalońskich przyjaciół?

Wychodzę z Jonathanem, Thiago, Bartrą, oni są najmłodsi.

Co przechodnie mówią do ciebie na ulicy?

Chcą zrobić zdjęcie, proszą o autograf, czuję się przez nich kochany.

Wróbelki ćwierkają, że możesz odejść.

Ja jestem spokojny. Koncentruję się na meczach Ligi Mistrzów, które chcę wygrać, tak samo jak wypełnić mój kontrakt, który kończy się w 2016. Mam się dobrze.

Jesteś optymistą?

Przyjmuję wszystko takim jakie jest. Staram się wszystko robić poprawnie. Nie jestem negatywny, jestem radosny, chcę się śmiać i raczej się nie złoszczę, ale kiedy już to robię, to naprawdę.

Co dla ciebie znaczy Barça?

Dla mnie Barça jest przykładem jako klub. To klub, który wiele naucza, jako człowieka i jako zawodnika, klub, który cię wspiera, ale kiedy oczekiwania są wysokie, wymaga także maksimum.

Kiedy mówisz o nauczaniu, do czego dokładnie się odnosisz?

Jako zawodnik, jako człowiek, uczę się na boisku. Bo to nie jest tylko gra w piłkę, ale nauka od nowa gry w piłkę. Są rzeczy, których nie potrafię zrobić, ale muszę próbować, aby pomóc zespołowi. W Barçy czuję, że uczę się grać w futbol na nowo. To co wiedziałem, muszę znów robić od początku, jak gdybym znów uczył sę grać, ale dodatkowo z umiejętnościami, które już posiadam.

To ze względu na styl gry, na umiejętności?

Przez wiele rzeczy. Styl gry, umiejętności zawodników, tutaj gra się piłką o wiele bardziej niż w jakimkolwiek innym zespole, częściej się przy niej utrzymujemy, piłka nieustannie krąży, trzeba tworzyć przestrzenie. To sprawia, że grasz w piłkę inny sposób.

Czy tutaj też rozwijasz się jako człowiek?

Piłkarze muszą też rozwijać się jako osoby, a dla mnie człowiek jest ważniejszy niż piłkarz. Podziwiam Xaviego jako człowieka, wiem jak wielkim jest piłkarzem, ale jest jeszcze lepszym człowiekiem, jest bardzo uprzejmy, towarzyski, lubi się dzielić i o wiele więcej.

Jakie było twoje pierwsze wrażenie w Barçy?

Koleżeństwo, skromność, wrażliwość, dobroduszność tego zespołu, to właśnie to czego uczy się tutaj na boisku każdego dnia. Widzę wszystko to co wygrali z Barceloną i z Hiszpanią, a nadal zachowują tę skromność. To zachwycające.

Jaki jest Alexis?

Lubię rozwijać się z dnia na dzień, nigdy niczym się nie zadowalam. Mogę zdobyć gola, dwa albo trzy i myślę, że nie rozegrałem dobrego meczu. Chcę wszystko robić idealnie, może myślnie o ciągłym wykonywaniu wszystkiego doskonale wraca przeciwko mnie.

Myślis, że masz pecha, jeśli chodzi o gole?

Może tak, ale okazje jeszcze nadejdą, sam je stwarzam. Jestem tu, będę trenował i strzelał. Może teraz mi się nie udaje, ale mam okazje, a to jest najtrudniejsze.

Powiedziałeś w Chile: „jestem wielkim zawodnikiem”, a to nie jest odpowiednie dla gracza Barçy.

Powiedziałem tak. Nic nie mogę z tym zrobić, nie mogę tego cofnąć, ale miałem wtedy gorącą głowę, byłem bardzo zły, bo mieliśmy bardzo ważny mecz z Urugwajem, a ja go przegapiłem przez dwie żółte kartki, wyszedłem zły i słyszałem różne rzeczy, a kiedy przybyłem na lotnisko, powiedziałem coś czego nie powinienem był mówić albo powiedzieć to w inny sposób, ale zrobiłem to bardzo źle dla innych i dla siebie. Nie powinienem był tego mówić, ale tego już się nie cofnie, dlatego wolę nie mówić.

Co znaczy grać u boku Messiego?

To przywilej grać u boku Leo, najlepszego piłkarza na świecie, tak samo jak u boku reszty zawodników.

Niektórzy twierdzą, że on woli na boisku ciebie.

Swój wkład mamy ja, Villa, Pedro, wszyscy się uzupełniamy, od Messiego, po cały zespół.

Uważasz, że wysokość twojego transferu ma wpływ na okres krytyki?

Może tak, może nie. Jestem spokojny, wiem, że mogę dać o wiele więcej. Kiedy rok temu strzeliłem 15 goli to nikt nic nie mówił, w tym sezonie zdobyłem sześć goli, każdy mówi co chce, dla jednych jestem dobry, dla innych zły. Ale muszę ufać w swoje możliwości i iść naprzód.

Jak przeżyłeś cały ten temat chorób, Abidala, Vilanovy?

To co przydarzyło się Abidalowi i trenerowi wypełnia jeszcze bardziej, każdego poruszyło nasze serca. To motywacja nie tylko do wygrywania większej liczby tytułów, ale do życia, do przekazana czegoś swoim dzieciom, to trudne i jednocześnie piękne doświadczenia. Zdobycie Copa del Rey w poprzednim sezonie i możliwość zadedykowania tego Abdalowi było fantastyczne, byliśmy z tego bardzo dumni.

Źródło: La Vanguardia