Gerard Piqué w wywiadzie dla AS.com

Nie, nie jestem. (śmiech)

 

Już o tym mówiłem. Jest to nieprzyjemna sytuacja i wolałbym już nie poruszać tego tematu. Minęło już trochę czasu, są nowi ludzie w klubie, najlepiej zostawić to za sobą. 

 

Myślę, że nie. Jeśli tylko takie masz pytania, to możemy skończyć wcześniej. 

 

Nie. Kiedy pojawiły się te informacje zadzwonił do mnie z Nowego Jorku, żeby wszystko wyjaśnić. 

 

Moja partnerka zawsze była w centrum zainteresowania, ale śledzono mnie zanim zaczęliśmy się spotykać. 

 

Jestem podekscytowany, nie mogę się już doczekać. Gramy w piłkę, dla takich spotkań jak to.

 

To prawda, że zmierzymy się ze świetnym zespołem, ale nikt nie powinien zapominać, że my również nie znaleźliśmy się w półfinale bez powodu. Jedenastu zawodników przeciw drugiej jedenastce, jeśli Niemcy wygrają, to nie oznacza, że się skończyliśmy. Z Barçą i Reprezentacją stworzyliśmy sposób gry, który przeszedł do historii. 

 

To nas spotyka z większością zespołów, z którymi gramy i nie wychodzimy z tych starć źle. Mamy taką drużynę, jaką mamy. Naszą przewagą jest posiadanie takich zawodników jak Messi, Xavi, Iniesta. To co musimy zrobić, to być maksymalnie skoncentrowani. 

 

Nie. Przypuszczam, że z Bartrą. To duży pech, że Adriano nie może zagrać z powodu kartek, że Puyi i Masche są kontuzjowani, ale musimy iść dalej. Marc jest w pełni przygotowany na to spotkanie.

 

Że Marc? To nie widziałeś go podczas treningu. Idzie jak burza. Czasem musimy go powstrzymywać. 

 

Mi wyszło to na dobre. Może to byłoby dobre wyjście, opuścić na jakiś czas Barcelonę, żeby nauczyć się czegoś nowego, co pomogłoby w przyszłości. W moim przypadku w Anglii zyskałem na sile i zdecydowaniu w obronie, potem w Saragossie nauczyłem się jak grać w meczu, w którym nie ma możliwości częstego posiadania piłki. Są to cechy, których piłkarze Barcelony nie posiadają. 

 

 

Tydzień temu odpoczywałem i prawda jest taka, że już nie mogę się doczekać gry. Chcę grać. Jeśli nie przydarzą się już żadne kontuzje, to powinno być już dobrze aż do końca sezonu. 

 

Skłamałbym, jakbym powiedział, że nie bierzemy tego pod uwagę. Ostatnio przyzwyczaiłem się do tego, że dostaję kartki już na początku spotkania, w pierwszej połowie, a to wpływa na cały późniejszy mecz.

 

Nie tracę nadziei. Jeśli ktoś może dokonać tego cudu, to właśnie Puyi. Na pewno będzie się bardzo starał. 

 

Z Víctorem już o tym rozmawiałem. Szanuję go za tę decyzję. Musimy cieszyć się z każdej minuty, jaką z nami gra. 

 

Obecnie nie widzę siebie w takiej roli. Mamy wspaniałych kapitanów i ja, chociaż się tu wychowałem, nie jestem w drużynie najdłużej. Muszę się jeszcze wiele nauczyć i w przyszłości, mam nadzieję, będę miał taką okazję, by założyć opaskę kapitańską. 

 

Na razie skupmy się na Bayernie. Przegramy, jeśli będziemy myśleli tylko o finale. Tak stało się w zeszłym roku, gdzie ani oni (Real), ani my nie przeszliśmy dalej. 

 

Bylibyśmy głupcami, gdybyśmy uważali, że nie ma on wpływu na naszą grę. Jest najlepszy na świecie i to sprawia, że jest nam łatwiej. 

 

Jestem pewny, że woleliby gdyby nie grał. Gdy tylko znajduje się przy piłce, od razu jest otoczony obrońcami. Grałem przeciwko niemu w Saragossie, a wtedy nie był jeszcze nawet w połowie tak dobry jak teraz, a już wtedy wiedziałem, że spotkanie może wyglądać inaczej z nim, a inaczej bez niego. 

 

Nie, poczekamy do 24, aż wróci z Los Angeles. 

 

Myślę, że „Relatos Solidarios”, którą napisali dziennikarze wraz z Abidalem, będzie dobrym wyborem. 

 

 

 

*23.04 jest od 1995r. uznany przez UNESCO za Światowy Dzień Książki. Święto wywodzi się z Katalonii, gdzie jest to również dzień patrona regionu – św. Jerzego. Tego dnia kobiety dostają kwiaty – czerwone róże, a mężczyźni – książki.