2 października 1999 roku Carles Puyol oficjalnie zadebiutował w pierwszym zespole FC Barcelony. Była to szósta kolejka ligowa, a obrońca wszedł w 56. minucie, zmieniając Simao. Ówczesny trener, Louis van Gaal postawił młodego zawodnika na pozycji prawego obrońcy.
Puyol dostał się do składu dzięki swojej sile, szybkości i doskonałemu duchowi. I bardzo szybko stał się ostoją Barçy, świetnie odnajdując się w obronie i dobrze zachowując się przy wielu akcjach, jak np. zablokowanie Figo w 2000 czy słynna obrona z 2002 roku.
Zawodnik z nr 5 stał się kapitanem FC Barcelony w roku 2004, po trudnym dla drużyny roku. I to on stał się zawodnikiem Blaugrany, który uniósł najwięcej trofeów. 6 pucharów La Liga, 3 puchary Ligi Mistrzów, 2 Puchary Króla, 2 trofea Klubowych Mistrzostw Świata, 2 Superpuchary Europy i 6 Hiszpanii – to dorobek drużyny podczas kiedy Puyol był kapitanem.
Już wtedy grający na pozycji centralnego obrońcy, stał się jednym z najlepszych na świecie na tej pozycji. Sportowiec podziwiany i uwielbiany, wierny towarzysz, zdolny do poświęceń i przyjacielski – to on dał możliwość Éricowi Abidalowi wznieść Puchar Europy, co było gestem, który wzruszył cały świat.
Niestety, nękany w ostatnich latach przez wiele kontuzji, Carles Puyol zdecydował w zeszłym sezonie, że zakończy swoją karierę po 14 latach jako piłkarz pierwszego zespołu Barcelony. Obrońca rozegrał 593 mecze, co sprawia, że jest drugim piłkarzem w historii Barçy pod względem ilości występów w pierwszym zespole, wyprzedzony jedynie przez Xaviego. Łącznie strzelił 18 goli, a niektóre z nich są niezapomniane, jak np. główka w wygranym 6-2 meczu z Realem Madryt na Bernabéu.
Od wrześnie tego roku Puyol został asystentem dyrektora sportowego FC Barcelony.
Źródło: FCBarcelona.es