Lato 1996: Tytuły wracają z Robsonem i Ronaldo

Razem z katalońskim Mundo Deportivo kontunuujemy podróż w przeszłość. W cyklu Transfery Barçy opisujemy, kto przybył na Camp Nou, a kto opuścił nasz klub, podsumowujemy także krótko osiągnięcia Barçy w danym sezonie. To bardzo dobra okazja, aby zapoznać się z trochę starszymi faktami dotyczącymi historii klubu.

Prawo Bosmana pozwala klubom na podpisanie kontraktu z zawodnikiem po wygaśnięciu jego kontraktu i bez żadnych opłat dla klubu, z którego gracz odchodzi, ale także dzięki niemu zepoły mogły mieć w składzie nieograniczoną liczbę zawodników zagranicznych. Z nowego prawa, które weszło w życie w 1995 roku, skorzystała rok później FC Barcelona ściągając do siebie sześciu nowych zawodników i trenera Bobby”ego Robsona z asystentem José Mourinho.

Przyszli:

– Ronaldo Luiz Nazario, za 2,5 miliarda peset, z PSV Eindhoven
– Giovanni Silva, za 1 miliard peset, z Santosu
– Vitor Baia, za 850 mln peset, z Porto
– Hristo Stoiczkow, za 450 mln peset, z Parmy
– Fernando Couto, za 400 mln peset, z Porto
– Laurent Blanc, za darmo, z Auxerre
– Luis Enrique, za darmo, z Realu Madryt
– Juan Antonio Pizzi, za darmo, z Teneryfy

Odeszli:

– Meho Kodro, do Teneryfy
– Jesús Mariano Angoy, na emeryturę
– Gheorghe Hagi, do Galatasaray
– Lluís Carreras, do Mallorki
– Jordi Cruyff, do Manchesteru United
– Robert Prosinečki, do Sevilli

Dzięki nowej zasadzie w 1996 roku doszło do jednego z najruchliwszych okienek transferowych w całej historii, podczas którego Barcelona wydała w sumie 5250 milionów peset. Niemal połowa tych pieniędzy została wykorzystana na transfer Ronaldo. Po długim miesiącu negocjacji Barcelona ostatecznie doszła do porozumienia z PSG 10 kwietnia 1996 roku. Nieco ponad 2,5 miliarda peset było kwotą, dzięki której Barcelona dokonała rekordowego transferu. Giovanni, również Brazylijczyk, był kolejnym silnym wzmocnieniem zespołu przed nowym sezonem. Obaj zawodnicy stworzyli zabójczy duet w ataku.

Jednym z największych zaskoczeń był powrót Stoiczkowa do Barçy. Bułgar powrócił do Katalonii po roku spędzonym w Parmie, do której odszedł, ponieważ został skreślony przez Cruyffa.

Vitor Baia, postrzegany jako najlepszy bramkarz w Europie, szybko spełnił postawione przed nim oczekiwania i sprawił, że kibice przestali już tęsknić za Zubizarretą. Wcześniej jednak, w czerwcu, Barcelona miała podpisać kontrakt z Köpke, jednak Stuttgart zbyt mocno komplikował transfer i w końcu zrezygnowano z tej opcji. Robson chciał również, aby w zespole znalazł się Couto, który, podobnie jak Vitor Baia, grał do tej pory w Porto.

Transfery Blanca, Pizziego i Luisa Enrique był już ustalone za czasów Cruyffa, kiedy ten nie został jeszcze zwolniony. Emmanuel Amunike został graczem Barçy dopiero w grudniu po tym jak nie przeszedł pomyślnie dwóch pierwszych testów medycznych. Barcelona za Nigeryjczyka zapłacił Sportingowi Lizbona 500 milionów peset.

Po słabych występach zespół opuściły dwa najgłośniejsze transfery poprzedniego roku – Prosinečki i Kodro. Hagi, który również nie spełniał pokładanych w nim oczekiwań, podążył tą samą drogą. Z kolei Jordi Cruyff został zmuszony do szukania nowego klubu po decyzji Bobby”ego Robsona. Klub ogłosił, że zawodnik musi szukać nowego zespołu, ponieważ trener na niego nie liczy w nowym sezonie.

Z Bobbym Robsonem na ławce trenerskiej Barça zdobyła Puchar Zdobywców Pucharów, Copa del Rey i Superpuchar Hiszpanii. Gol z rzutu karnego wykonany przez Ronaldo, który miał za sobą fantastyczny sezon, pozwolił na minimalne zwycięstwo nad PSG w Pucharze Zdobywców Pucharów. Barcelona świetnie rozegrała ten turniej i w finale w Rotterdamie znalazła się po wyeliminowaniu Fiorentiny.

28 czerwca 1997 Barcelona pokonała po dogrywce Betis w finale Copa del Rey na Santiago Bernabéu. Był to dla Barçy dwudziesty trzeci taki puchar do kolekcji, który zostanie zapamiętany głównie po remontadzie jakiej dokonali podopieczni Robsona w ćwierćfinale przeciwko Atlético. Do przerwy Barcelona przegrywała po tym jak hat-tricka ustrzelił Pantić, ale po przerwie trafili Ronaldo, Figo i Pizzi, dzięki czemu w 81. minucie na tablicy wyników widniał remis. Pojedynek zakończył się w sumie wynikiem 5-4.

W Superpucharze Hiszpanii Barcelona także okazała się lepsza od zespołu Gila i uzyskała swój pierwszy tytuł w tym sezonie. W Lidze Barça zakończyła rozgrywki na drugim miejscu, mając na koncie o dwa punkty mniej od Realu Madryt prowadzonego przez Fabio Capello. Ronaldo zdobył tytuł Pichichi, będąc autorem 34 bramek.

Osiągnięcia w sezonie 1996/1997:

– Puchar Zdobywców Pucharów
– Copa del Rey
– Supercopa
– 2. miejsce w Lidze

Zobacz także:

Transfery Barçy: 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995

Źródło: MundoDeportivo.com