Kto nie chciał Puyola w Barçy?

Dziennikarz Lluís Lainz wyjaśnia wszystkie bariery, które Carles Puyol zdołał przełamać.

 

Daną erę futbolu wyznaczają znakomite drużyny i zawodnicy, którzy wyróżniają się talentem i wielkim oddaniem. Takim piłkarzem bez wątpienia jest Carles Puyol, który wczoraj rozpoczął drogę do wyleczenia kontuzji zwichnięcia lewego łokcia. Ten uraz pokazuje, że żywa legenda Dumy Katalonii zawsze zostawia serce na boisku, tacy zawodnicy na zawsze zostaną zapamiętani. Ciężko zostać kimś w FC Barcelonie. Podczas 113 lat istnienia klubu grało wiele wybitnych zawodników, dlatego zapisać się na stałe w historii tego legenarnego klubu to coś niesamowitego.

 

Chyba najciekawszą historią w dziejach Blaugrany jest ta, która prezentuje krętą drogę Puyola do bycia postacią, o której wszyscy będą pamiętać. Gdy z klubem pożegnał się Ronald Koeman. Josep Maria Gonzalvo pracujący w Barçy B napisał do Louisa van Gaala, że ma dla niego młodego, zdolnego obrońcę, który nazywał się Puyol. Co ciekawe, przez pierwsze tygodnie grał on za darmo.

 

Jedną z osób, które nie wierzyły w umiejętności Carlesa Puyola był Oriol Tort, człowiek od kierowania młodzieżą: „Tort w niego nie wierzył. Pod koniec czerwca 1995 kiedy zawodnik był poddawany kolejnej próbie, Tort wstał ze swojego siedzenia i wyszedł jeszcze przed końcem meczu”, relacjonował Lanz w swojej książce. Inną osobą, która nie widziała miejsca dla Kapitana FC Barcelony był Llorenç Serra Ferrer, który chciał oddać go do Málagi.

 

Jednak w końcu Van Gaal przekonał się do talentu Carlesa Puyola. Ponadto potrzebował on kogoś kto zastapi Michaela Reizigera i po przejrzeniu listy piłkarzy, którzy mogliby grać dla Barçy, Tarzan okazał się być najciekawszą opcją. I tak o to Puyol stał się legendą katalońskiego klubu, będąc trzecią osobą, która rozegrała dla niego najwięcej meczów w historii. 

 

Źródło: Sport.es