Dziesiąta rocznica debiutu Iniesty

W dniu 29 października 2002 roku Andrés Iniesta zadebiutował w FC Barcelonie w spotkaniu Ligi Mistrzów z Brugią. Revista Barça przygotowała podróż z dziesięcioma zdjęciami, które spowodowały, że stał się on kluczowy zawodnikiem katalońskiego klubu.

Poniedziałek, 29 października, oznacza dziesięć lat od debiutu Andrésa Iniesty w FC Barcelonie. W najnowszym wydaniu magazynu Revista Barça, hiszpański pomocnik odzwierciedla te dziesięć chwalebnych lat, które dały nam wiele niezapomnianych chwil – zarówno dla niego osobiście, jak i Klubu jako całości – za pomocą serii dziesięciu zdjęć z tych magicznych chwil.

Swój pierwszy treningu z jego bohaterami, swój pierwszy mecz na Camp Nou, wzruszenie, zwycięstwo w Lidze Mistrzów w Paryżu i nagroda od UEFA w sierpniu tego roku… To tylko niektóre z przykładów wspomnień uwiecznionych na zdjęciach.

PIERWSZY TRENING

5 lutego 2001. „To piękne wspomnienie – Wow patrzę na siebie i byłem naprawdę gruby! To było moje marzenie, o treningu z moimi bohatera i spełniło się. To był szczególny dzień dla mnie. Kiedy dostałem telefon, nie mogłem w to uwierzyć! Chcę podziękować Serra Ferrerowi po raz kolejny za możliwość, którą mi dał”.

DEBIUT Z BRUGIĄ

29 października 2002. „Czułem się bardzo komfortowo w tym dniu. Było wielu piłkarzy z drużyny B, którzy wyjechali na wycieczkę, bo już mieliśmy awans do następnej rundy. To było marzeniem, aby zaliczyć debiut dla pierwszego zespołu – dziękuję Van Gaalowi. Później trenowałem z nimi od początku sezonu i myślę, że grałem przyzwoite spotkania”.

DEBIUT NA CAMP NOU

5 stycznia 2003. „W zespole zmieniło się wiele i to była bardzo trudna sytuacja. Miałem podobne uczucie, jak w Brugii. Wychowałem się w tym klubie i byłem w stanie grać na Camp Nou, to było czymś tak wyjątkowym. To był mecz przeciwko Recre i wygraliśmy go dość łatwo (3-0)„.

WAŻNY GOL W VALLADOLID

11 kwietnia 2004. „To ciekawe zdjęcie. Mam wielką przyjaźń z Victorem – on jest moim najlepszym przyjacielem. Był tak szczęśliwy, że przebiegł całą długość boiska, aby świętować gola ze mną. Wygląda na to, że chce mnie zabić, ale to jest zdjęcie, które pokazuje tylko czyste emocje. Świętowaliśmy gola, który dał nam wynik 1-3″.

LIGA MISTRZÓW W PARYŻU

17 maja 2006. To był pierwszy wielki tytuł, jaki wygraliśmy. Mam bardzo dobre wspomnienia z drugiej połowy, kiedy wszedłem na boisko (zmienił w przerwie Edmílsona). To takie specjalne trofeum… Na szczęście to nie był ostatni raz, chcemy go wygrać ponownie”.

TO JEST GOL!

6 maja 2009. „Wyjątkowy moment, coś, co będę zawsze pamiętać. To był jeden z tych momentów, kiedy wszyscy wiedzieli, gdzie są, co robią i jak zareagować. Czuję się zaszczycony, że strzeliłem wtedy gola i brałem udział w tym momencie. Jest to maksymalny wyraz szczęścia, natężenia i emocji. Jest praktycznie niemożliwe, aby pokonać taką chwilę w inny sposób”.

KONTUZJA

13 kwietnia 2010. „Zostałem kontuzjowany podczas treningu i przegapiłem szczyt sezonu. To najgorsze, co może przytrafić się piłkarzowi, ponieważ zatrzymuje to co robisz, co lubisz. Na szczęście udało mi się odzyskać formę w czasie i pojechałem na Mistrzostwa Świata„.

ZŁOTA PIŁKA BARÇY

6 grudnia 2010. „To był dzień, w którym ogłoszono, że wszyscy trzej finaliści Złotej Piłki to piłkarze FC Barcelony. Nie wiem, czy to kiedykolwiek się to powtórzy. To był wyjątkowy dzień, nie tylko dla zawodników. Nagroda za to, kim jesteśmy, co reprezentujemy dla Barçy i co Barça oznacza dla nas”.

SPECJALNA DEDYKCJA

6 kwietnia 2011. „To był mecz Ligi Mistrzów przeciwko Szachtarowi i zdobyłem gola w pierwszej minucie. Zdjęcie zostało zrobione dwa dni po urodzeniu Valerii. Jest to ktoś, kto zmienił moje życie, napełnił mnie szczęściem i pozwolił mi rozumieć sprawy z innej perspektywy. Mam nadzieję, że mogę poświęcić jej o wiele więcej takich chwil, one są dla niej”.

NAGRODA OD UEFA

30 sierpnia 2012. „Jestem tutaj z moją rodziną, ale mój tata nie mógł być tam, bo naprawdę nie lubi samolotów. On jest zawsze ze mną, nawet jeśli nie jest tam fizycznie. Nie gram, aby wygrywać indywidualne nagrody – to tylko niewielka część futbolu, ale być na podium z Cristiano i Leo jest nagrodą samą w sobie. 

Źródło: FCBarcelona.cat

+ (new Date()).getTime() + „”” + „>„);

Nikodem Potocki

Absolwent informatyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, specjalizujący się w Big Data. Moja pasja to sport, w szczególności piłka nożna, siatkówka i MMA. Z wyboru kibic Atalanty Bergamo i Warty Poznań. Dążę do tego, by moje teksty łączyły sferę zawodową i zainteresowania.